Arusha
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Linda
05 April 2006 | Tanzania, Arusha
Op dit moment zit ik in Arusha. Mijn plannen zijn namelijk ietwat gewijzigd. Vrijdag 24 maart was ik na een lange treinreis, met de nodige vertraging, aangekomen in Mwanza. Ik had me eigen hier gelijk gemeld bij het kantoor van het nieuwe project. Ze hadden echter nog geen slaapplaats voor me gevonden, dus moest ik voor het weekend in een hotel slapen. Dit weekend werd echter al snel 1,5 week. In de tussentijd hadden we nog voor een kamer gekeken om te huren, maar ik moest dan beginnen om een bed te kopen. Het hotel en alles werd me dus allemaal een beetje te duur.
Het werk bij het project was wel heel interessant. Het is namelijk een organisatie die vecht voor de rechten van vrouwen en kinderen die slachtoffer zijn van mishandeling en huiselijk geweld. Het grootste gedeelte van het werk wat ik hier zou gaan doen zou plaats vinden op het kantoor. Op zich vond ik dat best jammer omdat de tijd al veel te snel gaat hier. Ik wil daarom het liefst mijn tijd besteden op de projecten zelf en onder de mensen zijn. Ik had wel nog een school bezocht maar helaas hebben de kinderen hier tot 24 april vakantie. Hier was dus tot die tijd ook niets te doen.
Jenny Mooyer is 30 maart in Mwanza aangekomen. Zij mistte me zo erg dat ze me wilde op komen zoeken. (Heel erg verschrikkelijk bedankt voor alle brieven die jullie mee hebben gegeven)
Ik heb goed over het project nagedacht en we hebben nu besloten om verder te trekken en om iets van Tanzania te zien. Misschien dat we onderweg ergens iets tegen komen waar we aan de slag kunnen.
Jenny is hier in ieder geval behoorlijk haar grenzen aan het verleggen. Na de busrit van Mwanza naar Arusha heb ik ook mijn grens bereikt. In de Lonely Planet stond namelijk al aangegeven dat het een "pretty bad idea" is om met de bus te reizen in Tanzania. Maar we hadden weinig keuze omdat de enigste trein die uit Mwanza vertrekt kapot was. Er werd ons verteld dat het wel 2 maanden kon duren voordat deze gemaakt is.
De regels voor de bussen zijn iets anders dan bij ons. Hier hoeft niet iedereen een eigen plaats te hebben en kunnen er uiteraard zoveel mogelijk mensen in de bus. Als je denkt dat de bus echt propvol zit dan kan er toch zeker nog wel 20 mensen extra bij. Dit heeft tot gevolg dat iedereen op elkaar, tegen elkaar en door elkaar zit. De wegen waren ook nog erger dan verschrikkelijk. Deze rit duurde in totaal 19 uur. We zijn dan nu ook helemaal bont en blauw. Het moment zelf was af en toe best wel beangstigend maar achteraf was het weer een hele leuke ervaring.
Het werk bij het project was wel heel interessant. Het is namelijk een organisatie die vecht voor de rechten van vrouwen en kinderen die slachtoffer zijn van mishandeling en huiselijk geweld. Het grootste gedeelte van het werk wat ik hier zou gaan doen zou plaats vinden op het kantoor. Op zich vond ik dat best jammer omdat de tijd al veel te snel gaat hier. Ik wil daarom het liefst mijn tijd besteden op de projecten zelf en onder de mensen zijn. Ik had wel nog een school bezocht maar helaas hebben de kinderen hier tot 24 april vakantie. Hier was dus tot die tijd ook niets te doen.
Jenny Mooyer is 30 maart in Mwanza aangekomen. Zij mistte me zo erg dat ze me wilde op komen zoeken. (Heel erg verschrikkelijk bedankt voor alle brieven die jullie mee hebben gegeven)
Ik heb goed over het project nagedacht en we hebben nu besloten om verder te trekken en om iets van Tanzania te zien. Misschien dat we onderweg ergens iets tegen komen waar we aan de slag kunnen.
Jenny is hier in ieder geval behoorlijk haar grenzen aan het verleggen. Na de busrit van Mwanza naar Arusha heb ik ook mijn grens bereikt. In de Lonely Planet stond namelijk al aangegeven dat het een "pretty bad idea" is om met de bus te reizen in Tanzania. Maar we hadden weinig keuze omdat de enigste trein die uit Mwanza vertrekt kapot was. Er werd ons verteld dat het wel 2 maanden kon duren voordat deze gemaakt is.
De regels voor de bussen zijn iets anders dan bij ons. Hier hoeft niet iedereen een eigen plaats te hebben en kunnen er uiteraard zoveel mogelijk mensen in de bus. Als je denkt dat de bus echt propvol zit dan kan er toch zeker nog wel 20 mensen extra bij. Dit heeft tot gevolg dat iedereen op elkaar, tegen elkaar en door elkaar zit. De wegen waren ook nog erger dan verschrikkelijk. Deze rit duurde in totaal 19 uur. We zijn dan nu ook helemaal bont en blauw. Het moment zelf was af en toe best wel beangstigend maar achteraf was het weer een hele leuke ervaring.
-
05 April 2006 - 17:07
Angela:
Het is ook leuk om Tanzania te verkennen is ook erg mooi.En Jenny wat zou jij daar je grenzen verleggen ha ha.In ieder geval erg veel plezier met z'n tweeen.Groetjes Angela.Pas maar op hoor Jenny met al die loslopende beesten -
05 April 2006 - 17:28
Aletta:
Hee Lin (en Jen)
Ik moet nu al lachen als ik aan Jen denk in die bus. Als je zoiets niet gewend bent is het namelijk helemáál een belevenis. Ik vind het supertoppie dat Jen bij je is Lin, voor jou én voor Jen. Ik wens jullie nog heel erg veel plezier. Ps: Thoom Smit van het Potje Geduld is ook vol bewondering over je verhalen. Iedereen trouwens. Je mist hier niks hoor, mis je!!! XX -
06 April 2006 - 08:25
Anouk:
Klinkt allemaal erg indrukwekkend Linda! Zeker weten ervaringen om nooit te vergeten! Veel plezier nog! -
06 April 2006 - 17:15
Frederike:
He Linda!
Leuk om zo af en toe van je belevenissen te lezen! Heel veel plezier en ik hoop dat jullie een leuk projectje kunnen vinden!
Liefs -
07 April 2006 - 09:56
Nancy:
Heee Toppers
Geweldig verhaal van die bus ,ik zie het al helemaal voor me!!Wat zal jen toch bedakken.Maak er een topvakantie van,ik kan niet wachten op al die verhalen.Lin jij nog heel veel succes met jen,hahaha geintje!Nou daaaaaag lieverds.
XXA nance -
07 April 2006 - 10:05
Gaar:
Heeyyy stelletje bananeluchters!!ben ik weer haha!Voor Jen was 6 uur rijden met de bus naar Disney al een belevenis, dus ik kan me bij deze busreis er weinig bij voorstellen haha!had ik wel ff willen zien!Nou ik hoorde dat jullie ook erge regen hebben gehad en bijna zijn weggespoeld..Maar dat 't evengoed helemaal top is,nou daar ben ik blij om!!En dat jullie in 't oerwoud zaten..Nou ik hoop dat jullie daar de ware tarzan zullen vinden!!haha, In iedergeval veel plezier verder!!En hopelijk komen jullie ook nog n leuk project tegen!!P.S Jen je huisie staat nog...dikke kus!xxxuss -
07 April 2006 - 13:12
Bert:
Lin, wat ben je toch een geweldig wijf! Geniet ontzettend van je verhalen want daaaamn, wat mis ik afrika!lieverd, geniet ervan en hele dikke kus!! -
08 April 2006 - 20:06
Mariska:
hoi linda en jenny
ik wil jullie even erg veel plezier wensen samen,en ik hoop dat we binnenkort fotos van jullie samen kunnen zien.
groetjes en een dikke knuffel -
09 April 2006 - 09:06
Rick En Linda:
Heee Lin! Wat een verhalen, niet normaal. Hopelijk komt er snel een mooi project op jullie pad, dat is toch waar je het voor doet! Heel veel succes (ook voor Jen) vanuit Bali! Dikke kus, Rick en Linda -
10 April 2006 - 09:55
Joan:
Hallo Linda en Jenny!
Jenny wat fijn dat je er dan toch bent! Hoe vind je alle indrukken. best heftig allemaal he?!
Geniet van de tijd samen!
heel veel groetjes Joan -
12 April 2006 - 09:18
Miranda Knegt:
hey linda,
wat maak je toch een hoop mee, ik ben trost op je. Ik hoorde van mijn moeder dat er een artikel in de NIVO van je stond, zal dat zeker gaan lezen als ik terug ben. Ik zit namelijk op dit moment in Tenerife met Jeroen, lekker genieten van het heerlijke weer 25c. Het zit er jammer genoeg al weer bijna op. Lekker een weekje niks doen, niet verkeerd hoor. Hebben wel auto gehuurd en het eiland door getrokken, maar is niet zo groot. Linda heel veel succes met alles wat je gaat doen, je bent een topper!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
