Terug naar Nederland....
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Linda
28 September 2006 | Nederland, Volendam
Op het moment dat ik dit schrijf zit ik in het vliegtuig. Links van mij zitten mijn vader en moeder en achter me zitten Rene, ome Evert en ome Ron.
Het vliegtuig is net opgestegen en de wielen zijn al ingeklapt. Ik kijk door het raampje maar al snel kan ik het prachtige Afrikaanse landschap, de rode aarde, de bomen, de bergen, de mensen en de hutjes niet meer zien. De tranen lopen over mijn wangen...ik ben niet meer in Afrika...
Ik denk aan alles wat ik dit afgelopen jaar heb mogen meemaken en de mensen die ik heb ontmoet.
In Zuid Afrika samen met vrijwilligers vanuit de hele wereld een weeshuis opknappen omdat het door brand volledig was verwoest of de verschillende activiteiten die we hadden samen met de patienten van het Dreamcenter.
In Namibie kerst en oud en nieuw gevierd in de woestijn, of
het gevoel dat ik de eerste keer had toen ik voor het eerst alleen in een of ander vaag dorpje, waar ze nog nooit een blanke hadden gezien, was terecht gekomen.
Het rennend over een grens gaan met al het bijbehorende gedoe om in een ander land te komen.
In Zambia de geweldige tijd op de school en met de kindertjes van het weeshuis, of
de keer dat ik met 2 vrienden op een onbewoond eiland zat zonder eten en drinken en dat we aan de lokale mensen eten moesten vragen, of
al de keren dat ik liftend in de achterbak van een vrachtwagen zat om in een ander plekje te komen.
De 100 uur durende treinreis vanuit Zambia naar Tanzania.
Het project in Tanzania welke mislukte o.a. door de taal.
De busrit samen met Jenny Mooijer waarbij de bus midden in de nacht niet verder reed en we zaten te wachten buiten op een paar houten planken.
En niet te vergeten de waanzinnige tijd in Kenia bij de school en Luke's Fund.
Het bezoek van Jenny, Annemiek, Aletta, pa, ma, Rene, ome Evert en ome Ron en
alle mensen en vrienden die ik in afrika heb leren kennen.
Ik voel me verdrietig omdat dit nu allemaal achter me ligt, maar ik ben wel heel erg dankbaar dat ik de mogelijkheid had om het allemaal te mogen meemaken.
Ik wil ook iedereen heel erg bedanken voor alle steun dit jaar. Zonder jullie was het niet gelukt! Dank je wel!
Het vliegtuig is net opgestegen en de wielen zijn al ingeklapt. Ik kijk door het raampje maar al snel kan ik het prachtige Afrikaanse landschap, de rode aarde, de bomen, de bergen, de mensen en de hutjes niet meer zien. De tranen lopen over mijn wangen...ik ben niet meer in Afrika...
Ik denk aan alles wat ik dit afgelopen jaar heb mogen meemaken en de mensen die ik heb ontmoet.
In Zuid Afrika samen met vrijwilligers vanuit de hele wereld een weeshuis opknappen omdat het door brand volledig was verwoest of de verschillende activiteiten die we hadden samen met de patienten van het Dreamcenter.
In Namibie kerst en oud en nieuw gevierd in de woestijn, of
het gevoel dat ik de eerste keer had toen ik voor het eerst alleen in een of ander vaag dorpje, waar ze nog nooit een blanke hadden gezien, was terecht gekomen.
Het rennend over een grens gaan met al het bijbehorende gedoe om in een ander land te komen.
In Zambia de geweldige tijd op de school en met de kindertjes van het weeshuis, of
de keer dat ik met 2 vrienden op een onbewoond eiland zat zonder eten en drinken en dat we aan de lokale mensen eten moesten vragen, of
al de keren dat ik liftend in de achterbak van een vrachtwagen zat om in een ander plekje te komen.
De 100 uur durende treinreis vanuit Zambia naar Tanzania.
Het project in Tanzania welke mislukte o.a. door de taal.
De busrit samen met Jenny Mooijer waarbij de bus midden in de nacht niet verder reed en we zaten te wachten buiten op een paar houten planken.
En niet te vergeten de waanzinnige tijd in Kenia bij de school en Luke's Fund.
Het bezoek van Jenny, Annemiek, Aletta, pa, ma, Rene, ome Evert en ome Ron en
alle mensen en vrienden die ik in afrika heb leren kennen.
Ik voel me verdrietig omdat dit nu allemaal achter me ligt, maar ik ben wel heel erg dankbaar dat ik de mogelijkheid had om het allemaal te mogen meemaken.
Ik wil ook iedereen heel erg bedanken voor alle steun dit jaar. Zonder jullie was het niet gelukt! Dank je wel!
-
28 September 2006 - 14:35
Joan:
Lieve Linda, Wat schrijf je dit mooi. Ik word er zelf een beejte verdrietig van. Ik ben heel blij dat je het fijn hebt gehad. Ik hoop dat je weer kan aarden in Nederland, dat je hier niet te veel moeite mee hebt. Ik hoop dat het je goed gaat. Veel groetjes Joan -
28 September 2006 - 15:05
Gerda Tol:
Hai Linda, wat voel ik met je mee meid! Afscheid nemen is zowiezo al heel moeilijk, maar dit is dan ook weer zo definitief. Gelukkig zijn je ouders bij je zodat ze je lekker kunnen troosten. De gewenning in Volendam zal wel moeilijk zijn voor je. Maar de tijd lost dit weer voor je op hoor! Je bent voor die mensen in Afrika van een zeer grote waarde geweest, dat waarderingsgevoel neem je nu lekker met je mee. De mooie herinneringen van dit jaar en je ervaringen neemt niemand je meer af. Ik wens je een hele goede reis en een mooie thuiskomst weer in Volendam! Groeten Gerda, Judith en Theo en Theo Tol. -
28 September 2006 - 15:24
Gerlinde:
Het lijkt me vreselijk om afscheid te nemen van iets waar je het zo naar je zin hebt. Hier kom je weer in een hele andere wereld. De mensen in Afrika zullen je inzet vast en zeker missen.
Als je terug bent hoop ik je snel te zien.
Groetjes en tot gauw.
-
28 September 2006 - 18:11
Thoom En Aaf Steur:
Hoi Linda,
Welkom thuis!! Met in je bagage een terugblik op een enerverend jaar waarin je veel indrukken hebt opgedaan. Laat die maar langzaam op je inwerken en blijf er van genieten. Denk met dankbaarheid terug en wij hopen dat je weer zult wennen in Volendam. En... je weet nu waar Afrika ligt!!!!
groeten
Thoom en aaf -
28 September 2006 - 20:25
Aletta:
I love you -
28 September 2006 - 20:33
Gery Zwarthoed:
Hoi Linda,
Welkom thuis, en hopelijk ga je hier ook je geluk weer vinden.
Groetjes Gery -
29 September 2006 - 07:43
Angela Van Tiny Spin:
Welkom thuis allemaal!!!
Linda we hebben echt genoten van al je mooie verhalen.
Bedankt dat we over je schouder hebben mogen mee kijken dit schitterende jaar!!
lieve groetjes van Tiny Spinne,Angela en Erica
-
29 September 2006 - 12:32
Willy Zwarthoed:
he linda leuk dat je weer in volendam bent. ik hoop voor je dat je kunt wennen,maar deze bijzondere ervaring kan niemand je meer afnemen. ik vond het erg leuk om je verhalen te lezen. ik kom je nog wel tegen. goetjes willy -
29 September 2006 - 14:00
Sandra:
Hoi Linda,
Welkom thuis. Balen he, dat het jaar zo snel om is. Je hebt ook wel heel veel meegemaakt en gezien. Logisch dat de tranen dan over je wangen lopen. Hopelijk kan je hier weer een beetje snel wennen. Ik hoop je binnenkort weer eens te zien.
Groetjes Sandra -
08 Oktober 2006 - 09:23
Frederike:
Hee Linda!!
Wat gaat een jaar toch snel!! Je hebt echt super veel meegemaakt daar. Het was top dat ik ook een tijdje met je heb samen mogen werken! Ben je inmiddels alweer een beetje aan het leven hier gewend? Succes hier en ik hoop je weer een keertje te zien!
Liefs -
26 Maart 2007 - 09:54
Chimmie:
Linda I hope that you are well
Please get in touch
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
