Nog maar een maandje te gaan...
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Linda
28 Augustus 2006 | Kenia, Nairobi
Ik zal proberen om niet in herhaling te vallen door te zeggen dat de tijd veel te snel gaat. Oeps..nou heb ik het toch gedaan...
Mijn laatste maandje is ingegaan waarvan ik 2 weken met mijn ouders, broer en ooms zal doorbrengen. Ik kan het niet afwachten om hun eindelijk weer te zien, alhoewel ik dan wel weet dat het einde van mijn reis bijna is aangebroken en ik terug moet naar Nederland.
Deze afgelopen maand ben ik druk bezig geweest met de administratie van Luke's Fund. Samen met de staff hebben we geprobeerd om een nieuwe stuctuur hierin op te zetten zodat ze daar mee verder kunnen.
Ik verblijf in het huis van het project. Dit is in de 3e hoogste berg van Kenya, Mt. Elgon. We wonen op 2500m hoogte waardoor het een stuk kouder is. Maar op deze manier kan ik alvast wennen aan het klimaat in Nederland.
Ik woon daar samen met een aantal kinderen die of medische aandacht nodig hebben of die geen thuis meer hebben, een Afrikaanse moeder die goed voor iedereen zorgt en de dokter.
In de vrije tijd maak ik vaak wandelingen met de kinderen die ik met veel moeite bij kan houden op de smalle paadjes hoog in de bergen tussen de maisvelden en riviertjes door. Het uitzicht dat we vanuit het huis hebben is echt waanzinnig. Je kan over heel Kenya heenkijken.
Laatst stond ik s'avonds laat nog even een sigaretje te roken buiten (jaja..ik rook nog steeds) en toen kon ik de drums en het gezang horen van een circumcision niet ver bij ons vandaan. Deze maand worden namelijk veel circumcisions uitgevoerd. Dat houdt in dat jongetjes, man worden. Op hun 14e jaar worden ze besneden. Langs de wegen en in de dorpjes zie je groepen met jongens rennen. Hun lichamen zijn besmeerd met modder en ze hebben koeienbellen in hun handen waardoor je ze al van ver hoort aankomen. Het is echt een heel mooi gezicht en voor de Kenyanen is dit een hele belangrijke en feestelijke gebeurtenis.
Mijn laatste maandje is ingegaan waarvan ik 2 weken met mijn ouders, broer en ooms zal doorbrengen. Ik kan het niet afwachten om hun eindelijk weer te zien, alhoewel ik dan wel weet dat het einde van mijn reis bijna is aangebroken en ik terug moet naar Nederland.
Deze afgelopen maand ben ik druk bezig geweest met de administratie van Luke's Fund. Samen met de staff hebben we geprobeerd om een nieuwe stuctuur hierin op te zetten zodat ze daar mee verder kunnen.
Ik verblijf in het huis van het project. Dit is in de 3e hoogste berg van Kenya, Mt. Elgon. We wonen op 2500m hoogte waardoor het een stuk kouder is. Maar op deze manier kan ik alvast wennen aan het klimaat in Nederland.
Ik woon daar samen met een aantal kinderen die of medische aandacht nodig hebben of die geen thuis meer hebben, een Afrikaanse moeder die goed voor iedereen zorgt en de dokter.
In de vrije tijd maak ik vaak wandelingen met de kinderen die ik met veel moeite bij kan houden op de smalle paadjes hoog in de bergen tussen de maisvelden en riviertjes door. Het uitzicht dat we vanuit het huis hebben is echt waanzinnig. Je kan over heel Kenya heenkijken.
Laatst stond ik s'avonds laat nog even een sigaretje te roken buiten (jaja..ik rook nog steeds) en toen kon ik de drums en het gezang horen van een circumcision niet ver bij ons vandaan. Deze maand worden namelijk veel circumcisions uitgevoerd. Dat houdt in dat jongetjes, man worden. Op hun 14e jaar worden ze besneden. Langs de wegen en in de dorpjes zie je groepen met jongens rennen. Hun lichamen zijn besmeerd met modder en ze hebben koeienbellen in hun handen waardoor je ze al van ver hoort aankomen. Het is echt een heel mooi gezicht en voor de Kenyanen is dit een hele belangrijke en feestelijke gebeurtenis.
-
28 Augustus 2006 - 11:50
Gery Zwarthoed:
hoi Linda,
Ja aan alles komt een einde Lin. Je komt ons bij TVG toch wel effe opzoeken als je terug bent he. Nou geniet nog lekker deze maand.
Groeten Gery -
30 Augustus 2006 - 12:28
Ma:
Ik hoef mijn ogen niet dicht te doen ,om mij voor te stellen hoe het allemaal is ,want op de manier zoals je het vertelt ,zie ik het voor mij met mn ogen open ,wat zullen we je toch vasthouden over twee weken ,ik denk dat de Afrikanen in actie moeten komen om je weer los te krijgen .Liefs Pa en Ma -
31 Augustus 2006 - 11:12
Mariska:
LIEVE LINDA
ikben blij dat je het nog steeds zo naar je zin hebt.
en ik vind het echt geweldig dat je familie komt.
als ik het stukje van je moeder lees krijg ik echt kippenvel.
hier is iedereen al weer terug van vakantie en het is al de hele vakantie rotweer.
hopenlijk is het met kermis wel mooi, het staat al bijna voor de deur,vandaag begint hij in edam.
het is wel ergergerg jammer dat je er dan nog niet bent.
maar jij heb wel iets beters te doen daar ,we zullen aan je denken en we zullen je missen.
volgend jaar weer een kermis MET LINDA.
nou boef hou je goed,en heeeel veel plezier straks met je fam.
groetjes en een dikke knuffel van sergio,mariska en de kinderen -
01 September 2006 - 13:34
Bert:
lieverd!!weer bijna terug van een geweldig,bijzonder jaar..!wat gaat dat snel zeg, alweer bijna een jaar geleden dat ik je roomie werd!tot snel, Xx -
04 September 2006 - 19:13
Yvonne:
He linda,
wat gaat een jaar toch snel zeg, kan niet afwachten om je weer te zien.
Wat leuk dat je familie komt, ik wil je heel veel plezier met ze wensen en nog veel succes de laatste maand en tot heel snel
liefs yvonne -
06 September 2006 - 15:50
Boompie:
Hey Linda,
Niet verwacht dat je het zolang vol zou houden. Niet schrikken van je broertje die zie ik vaak schuiven bij atlas en is nu 2 keer zo breed geworden, mahhaa valt wel mee hoor!! Je moet trouwens ook niet schrikken als je bij ons op kantoor langs komt en je kent niemand meer, er zijn zo'n 10 nieuwe collega's bijgekomen.
Lin veel plezier daar nog even en vooral genieten.
X. Boompie
-
07 September 2006 - 09:07
Sylvia:
Weet je nog, een jaar geleden gingen we op vrijdag met Sanne naar de kermis. Daarna hebben we wat borrels gedronken. Dat is alweer een jaar geleden. Het is echt zo, de tijd gaat heel snel. Daar ben ik trouwens wel blij mee hoor, ha ha. Heb je al zin om terug te komen? Het kan nu toch wel weer? Nog een week of drie, dan zien we elkaar weer. Gelukkig. Tot snel. -
08 September 2006 - 19:18
Suzanne Kortekaas:
ha die Linda
Wat gaat de tijd toch snel he.Ik weet nog dat we in de pub van Spaander zaten en dat jij toen vertelde dat je dit werk wilde gaan doen.Ik vind het echt knap van je wat je allemaal gepresteerd heb en nog steeds doet.Ik woon nu alweer ruim een half jaar in Spanje,en het bevalt mij ook nog steeds prima.Het is nu vrijdag van kermis en ik zou best even om de hoek willen kijken,maar helaas kan ik niet weg,vanwege de drukte.Ik hoop dat je nog een mooie maand gaat krijgen en ik wens je veel plezier met je familie.Een hele goede reis wil ik je wensen vanuit La Carihuela Torremolinos.Groetjes en veel liefs
Suus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
