week 2
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Linda
06 Maart 2010 | Kenia, Nairobi
26-02-2010
Waarom is het toch zo dat de meeste vrouwen ’s nachts bevallen? Net nu ik gewend was geraakt aan de “LABOUR WARD!! LABOUR WARD!!!” oproep of de oproep waarbij ze hun mobieltje voor de mond van de vrouw houden die luidkeels aan het gieren is dat haar kindje eraan komt, is er nu een nieuwe methode gevonden om me wakker te maken. Vannacht stond namelijk de nachtwacht voor mijn raampje…Dit lukte…ik was wakker!! De klamboe en de schroeven in het plafond hebben het niet overleefd. Vervolgens ren ik snel over het terrein richting de verloskamer, denkend aan mijn route die ik in de eerste week overdag al had uitgestippeld, nadat ik de gaten in de grond had ontdekt voor het vuilnis. ’….rechtdoor, voor de bosjes rechtsaf, de eerste boom vooral links voorbij gaan…!’
Even later zie ik de nachtwacht die me wakker had gemaakt in een deuk liggen van het lachen…het valt eigenlijk helemaal wel mee, hij ziet er helemaal niet zo eng uit....
Toch zijn de bevallingen ’s nachts het mooiste, de vroedvrouw is moe en ik kan rustig mijn gang gaan. Voor de vrouw zelf ook, dit scheelt haar toch wel een paar tikken op de billen, waarbij ze fel wordt aangemoedigd om te persen, persdrang of niet. Het gaat er hier toch wel iets anders aan toe als wat wij gewend zijn. Deze afgelopen weken is mijn mond al een paar keer opengevallen van verbazing, om hem dan maar weer heel snel te sluiten en in actie te schieten…zo wordt er namelijk gemakkelijk wat meer ruimte gemaakt via een paar losse halen met een stanleymesje, als er geen steriele schaar meer in voorraad is (alhoewel de scharen ook bot zijn), heftige bloedingen, vrouwen in shock, kindjes die op hun kop worden gehouden om te doen laten huilen. Van de week werd er een vrouw bewusteloos op een bed gekwakt en…toen was het theepauze, terwijl het bloed uit haar vandaan stroomde. Gelukkig handelt niet iedereen zo en zijn de meeste geweldig, maar er zit een enkele tussen…
28-02-2010
Dit weekend was GOUD waard!!!!
Zaterdagochtend vroeg op pad om eindelijk mijn mail te checken in het centrum. Na dit gedaan te hebben, krijg ik ineens een zeer spontaan idee…’zou ik wel, zou ik niet?? Ja, natuurlijk ga ik wel….!’ Opeens zit ik opgevouwen in een matatu op weg naar het mooie Nangina. Dit kan toch niet zo ver zijn, zeg ik nog hardop om mezelf maar gerust te stellen. Maar na een paar uur met mijn benen in mijn nek te hebben gezeten, valt de afstand me toch wel wat tegen. Daar aangekomen loop ik richting het huis waar ik 4 jaar geleden een aantal maanden heb gewoond en vrijwilligerswerk heb gedaan. In de verte zie ik mensen naar me staan kijken en naarmate ik dichterbij kom, zetten ze het ineens op een rennen, roepend en zwaaiend met hun armen in de lucht…Het zijn Mary en Akini!! Een geweldig weerzien van vrienden! Diezelfde avond heb ik tot laat met Beatrice gezeten en gepraat over alles en nog wat, zij leidt namelijk een geweldig, zeer interessant en succesvol project. Daarna heerlijk geslapen in mijn oude bedje en mijn wekker gezet want ik wil hier morgen geen tijd verliezen, ik wil op zoek gaan naar al mijn andere vrienden. Genietend en blij loop ik over de oude en vertrouwde wegen tussen de maisvelden in het zonnetje, en langzamerhand kom ik dichterbij hun huisjes. Daar is Fidelia, zij belt Everlyne en iedereen heeft zich al snel verzameld. Geweldig en zo bijzonder om iedereen na 4 jaar weer te zien, te spreken, vast te houden en te horen wat ze de afgelopen jaren hebben meegemaakt!
Helaas gaat de tijd veel te snel en moet ik weer terug naar het ziekenhuis. Beatrice brengt me een heel eind op weg totdat ik me op een gegeven moment echt wel weer moet opvouwen in de matatu. Blij denkend aan herinneringen en het weerzien van vrienden, voel ik dat ik al een tijdje aangestaard word…het is een klein meisje en ik zie haar afvragend denken..hoe kan het dat een Mzungu (wit persoon) opeens rood is? De zon heeft zijn werk goed gedaan!
Waarom is het toch zo dat de meeste vrouwen ’s nachts bevallen? Net nu ik gewend was geraakt aan de “LABOUR WARD!! LABOUR WARD!!!” oproep of de oproep waarbij ze hun mobieltje voor de mond van de vrouw houden die luidkeels aan het gieren is dat haar kindje eraan komt, is er nu een nieuwe methode gevonden om me wakker te maken. Vannacht stond namelijk de nachtwacht voor mijn raampje…Dit lukte…ik was wakker!! De klamboe en de schroeven in het plafond hebben het niet overleefd. Vervolgens ren ik snel over het terrein richting de verloskamer, denkend aan mijn route die ik in de eerste week overdag al had uitgestippeld, nadat ik de gaten in de grond had ontdekt voor het vuilnis. ’….rechtdoor, voor de bosjes rechtsaf, de eerste boom vooral links voorbij gaan…!’
Even later zie ik de nachtwacht die me wakker had gemaakt in een deuk liggen van het lachen…het valt eigenlijk helemaal wel mee, hij ziet er helemaal niet zo eng uit....
Toch zijn de bevallingen ’s nachts het mooiste, de vroedvrouw is moe en ik kan rustig mijn gang gaan. Voor de vrouw zelf ook, dit scheelt haar toch wel een paar tikken op de billen, waarbij ze fel wordt aangemoedigd om te persen, persdrang of niet. Het gaat er hier toch wel iets anders aan toe als wat wij gewend zijn. Deze afgelopen weken is mijn mond al een paar keer opengevallen van verbazing, om hem dan maar weer heel snel te sluiten en in actie te schieten…zo wordt er namelijk gemakkelijk wat meer ruimte gemaakt via een paar losse halen met een stanleymesje, als er geen steriele schaar meer in voorraad is (alhoewel de scharen ook bot zijn), heftige bloedingen, vrouwen in shock, kindjes die op hun kop worden gehouden om te doen laten huilen. Van de week werd er een vrouw bewusteloos op een bed gekwakt en…toen was het theepauze, terwijl het bloed uit haar vandaan stroomde. Gelukkig handelt niet iedereen zo en zijn de meeste geweldig, maar er zit een enkele tussen…
28-02-2010
Dit weekend was GOUD waard!!!!
Zaterdagochtend vroeg op pad om eindelijk mijn mail te checken in het centrum. Na dit gedaan te hebben, krijg ik ineens een zeer spontaan idee…’zou ik wel, zou ik niet?? Ja, natuurlijk ga ik wel….!’ Opeens zit ik opgevouwen in een matatu op weg naar het mooie Nangina. Dit kan toch niet zo ver zijn, zeg ik nog hardop om mezelf maar gerust te stellen. Maar na een paar uur met mijn benen in mijn nek te hebben gezeten, valt de afstand me toch wel wat tegen. Daar aangekomen loop ik richting het huis waar ik 4 jaar geleden een aantal maanden heb gewoond en vrijwilligerswerk heb gedaan. In de verte zie ik mensen naar me staan kijken en naarmate ik dichterbij kom, zetten ze het ineens op een rennen, roepend en zwaaiend met hun armen in de lucht…Het zijn Mary en Akini!! Een geweldig weerzien van vrienden! Diezelfde avond heb ik tot laat met Beatrice gezeten en gepraat over alles en nog wat, zij leidt namelijk een geweldig, zeer interessant en succesvol project. Daarna heerlijk geslapen in mijn oude bedje en mijn wekker gezet want ik wil hier morgen geen tijd verliezen, ik wil op zoek gaan naar al mijn andere vrienden. Genietend en blij loop ik over de oude en vertrouwde wegen tussen de maisvelden in het zonnetje, en langzamerhand kom ik dichterbij hun huisjes. Daar is Fidelia, zij belt Everlyne en iedereen heeft zich al snel verzameld. Geweldig en zo bijzonder om iedereen na 4 jaar weer te zien, te spreken, vast te houden en te horen wat ze de afgelopen jaren hebben meegemaakt!
Helaas gaat de tijd veel te snel en moet ik weer terug naar het ziekenhuis. Beatrice brengt me een heel eind op weg totdat ik me op een gegeven moment echt wel weer moet opvouwen in de matatu. Blij denkend aan herinneringen en het weerzien van vrienden, voel ik dat ik al een tijdje aangestaard word…het is een klein meisje en ik zie haar afvragend denken..hoe kan het dat een Mzungu (wit persoon) opeens rood is? De zon heeft zijn werk goed gedaan!
-
06 Maart 2010 - 10:15
Jolanda:
Heerlijk zeg, volgens mij voel jij je daar als een vis in het water.
Geweldig om je verhalen te lezen, en leuk ook dat een ieder je daar nog herkende.
Veel plezier en bevallingen daar, liefs Jolanda -
06 Maart 2010 - 10:24
Aletta:
Jouw inschattingsvermogen is nooit erg goed geweest schat (qua richting en tijd). En die exotische lucht daar hebben we het nog wel even over als je terug bent. Nangina, wat goed dat je terug bent gegaan. Is het nog hetzelfde? En vriendinnen geworden met Beatrice???? Respect hoor!!!!!! ;)
Lieffie, ik ben supertrots op je (heten alle kindjes daar Linda, als ik weer eens kom?), maar dat wist je allang en ik ben blij om je zo gelukkig te zien (liever live, wilde dat ik bij je was)maar ach....
Love you! -
06 Maart 2010 - 12:57
Marian:
Lieverd,
Ben blij weer even iets van je te horen! Heb je nummer van Alet gekregen dus ik ga je snel bellen/smsen, wil toch even je stem horen!
Ik word echt helemaal blij als ik dit lees, wat is het toch heerlijk als je je droom achterna gaat en het ook nog eens zo goed bevalt! Ben supertrots op je!
Groetjes van Peter en een dikke kus van mij!
-
06 Maart 2010 - 13:30
Glenda:
Meis, ik ben jaloers op je... anders had ik nu in het vliegtuig naar jou toe gezeten dit wknd :( jammer joh.
Geniet er van...
Je zal vast ook wel al gereageerd hebben op onze mail.
Doegg liefs -
06 Maart 2010 - 15:11
Rian:
Hey Linda,
Wat een fantastische verhalen. Zo te lezen heb je het reuze naar je zin. Succes met alle aparte bevallingen en verhalen.
Liefs rian -
06 Maart 2010 - 15:18
Rene:
Heee Lin!!
Wat een verhalen! Ben blij om te zien dat je weer helemaal op je plek bent. Het was ook goed om je even te spreken vorige week over de telefoon, ik zal je binnenkort weer eens bellen. Nadeel is dat me beltegoed nogal snel opraakt dan HAHA!
In ieder geval, in Ghana gaat ook alles goed, ben al bijna de chef van de leraren, dus kan niet beter!
Lin hou je goed, veel plezier!
Groeten van mij en Aafie
Ps. Ik zal nu even snel opzoeken hoe duur een ticket van Kenia naar Ghana is, laat ik je weten via de sms! -
06 Maart 2010 - 17:18
Gery:
Hey Lin,
Ik zat met een brok in mijn keel je verhalen te lezen...Zo mooi om te lezen dat het zo goed met je gaat!!
Lieverd heel veel geluk daar...en ik blijf je volgen!!
Groetjes Gery Zwarthoed en de groeten van TVG -
06 Maart 2010 - 18:56
Marijke Versteeg:
He Lin,
Wat leuk om je verhalen te lezen, je hebt je roeping gemist als schrijfster! Super om alle oude bekende weer tegen te komen! Mooi land heb je gekozen denk ik! Hoop dat je nog een hoop gaat zien en doen!
Succes he!
X Marijke
-
06 Maart 2010 - 22:18
Anja Vik:
Hee Lin, Geweldig om je verhaal te lezen, maar ik ben toch wel blij dat we qua bevallen dan, in Nederland wonen! Veel plezier nog xx Anja -
07 Maart 2010 - 12:31
Joan:
Hey Linda!
Wat geweldig dat je terug bent geweest!!!
Ik ben benieuwd hoe de vrouwen die moeten bevallen op jou reageren. Zijn ze blij dat jij ze helpt of zien ze liever iemand die daar vandaan komt?
Groetjes Joan -
09 Maart 2010 - 18:56
Marleen:
Heee lieve lin, met een brok in mijn keel kijk ik naar je foto's; mijn god wat ben ik trots op je; jij gaat gewoon echt je droom achterna; zo goed van je! en wat zullen ze daar blij met je zijn! lin ik weet dat je geniet en dat je daar op je plaats bent! veel plezier & groetjes en erg veel liefs en knuffels van Berry, Marleen en Isaaatje -
10 Maart 2010 - 11:29
Annemiek:
Ohhh wat klinkt dat allemaal goed zeg Lin. Leuk dat je weer in Nangina bent geweest. Hahaha inderdaad het duurt altijd langer dan gedacht.
Heel veel plezier daar!!!!! Enne geen botte messen gebruiken hoor. Kun je geen slijpmachine aanschaffen??? -
11 Maart 2010 - 07:09
Ilse:
hey meid!
leuk verhaal!! :D doe zo verder! ;)
xxx -
11 Maart 2010 - 19:15
Lynn:
Hoi Linda,
fijn dat je het zo leuk hebt ginder! Bij ons in Turnhout gaan de lessen en het al het werk gewoon door :-) Morgen hebben we onze allerlaatste les, gaat toch een beetje raar doen! Maar soit, amuzeer je nog en ga er keihard voor! Groetjes vanuit België! xxx Lynn (De Laender) -
13 Maart 2010 - 13:15
Tante Lida En Regina:
ha die linda. ik heb je verslag gelezen heel erg leuk. linda 1 ziet er heel lief uit. zo te horen gaat het heel erg goed met je. ik ben blij dat we je weer hebben kunnen zien op de foto. we missen je wel. met ons gaat het goed. groetjes. tante lida en regina. -
14 Maart 2010 - 11:18
Nairy:
Hey Linda, geweldig zeg, ik krijg ook de kriebels om daar naar toe te vertrekken!!! Maar ik ben blij te horen dat alles goed gaat, Geniet voor ons allemaal he...
gr Nairy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
