Wie krabbelt er aan mijn huisje?
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Linda
21 Maart 2010 | Kenia, Nairobi
16/3/2010
Ben vandaag van mijn troon gestoten en moet deze vanaf nu delen met een Afrikaanse student. Leuk dacht ik, maar aan air ontbreekt het haar niet…wat een vreselijk mens. Zij loopt niet naast haar schoenen..nee, deze heeft ze maar gewoon uitgetrokken. En dan die neus, die zit bijna in het plafond vast. Na 2 dagen heeft ze het irritatiepunt met loeiende sirenes, toeters en bellen overschreden, wat werkelijk een prestatie is (ik ga haar logboek aftekenen).
Maar…ik laat me natuurlijk niet kennen, ik zal die 100 bevallingen halen! Oplossing = ellebogen gebruiken, tenen trappen en koekjes :-).
17/3/2010
Het is ongelooflijk waar ik af en toe voor sta. De thuisbevallingen met traditionele birth-attendants zijn in Kenia in ieder geval geen aanrader.. Zo is het bijvoorbeeld helemaal niet raar wanneer er midden in de nacht een pickup met gierende banden voor de deuren van het ziekenhuis stopt met daarin een bewusteloze moeder in haar eigen bloed dat rijkelijk uit de laadbak vloeit. Of een pasgeborene met convulsies/stuipen (die even later overlijdt) veroorzaakt door een infectie aan de navelstreng doordat er een vieze trui is gebruikt om de navelstreng af te binden. Of een vrouw die 4 uur geleden alléén thuis is bevallen en in shock naar het ziekenhuis wordt gebracht met een halfuithangende placenta en een gesloten cervix. Ook speelt malaria een grote rol bij miskramen en vruchtdood. Laatst kwam er een vrouw de verloskamer binnen, spreid haar benen en laat iets uit haar handen vallen….Ik neem enkele seconden om mezelf bij elkaar te rapen, een stille maar hele diepe zucht en dan de vrouw zo goed mogelijk bij staan en helpen……
19/3/2010
“Nee, nee, nee…wat hoor ik nou toch? Gewoon ogen stevig gesloten houden en proberen terug in slaap te vallen. Wat het ook moge zijn, het gaat wel weer weg, maar vooral NIET kijken!!” Maar..what the fuck……:’HET’ rent rondjes over mijn kussen! Met slaapzak en al, mijn bescherming, sta ik rechtop op het bed. En wie kijkt me daar aan..het is dit keer niet Fred the Bat, maar Brad the Rat, en hij is GROOT! “Shit, shit, shit, wat nou toch te doen!” Gelukkig zit er nog een netje van mijn klamboe tussen, maar ik ben toch echt niet van plan om mijn kussen te delen met dit beest…De geluiden die ik dan produceer om hem af te schrikken, daar maak ik dus alleen mijzelf bang mee. Hij heeft een plekje gevonden op mijn kussen en zo te zien is hij nog niet van plan om te vertrekken. Met die kraalogen en dikke vette staart lacht hij me gewoon uit….Ik kan wel janken!!! “Oke…dit wordt een hele lange nacht…” Bij de ochtendschemering strekt die rotzak zijn pootjes, trekt zich terug, bedankt me niet eens en…ik sta nog steeds rechtop, met rode ogen en wallen van vermoeidheid.. Dit gaan we dus anders aanpakken, ik moet gif hebben om dit beest (eerder mijzelf) uit zijn lijden te verlossen!! In de tussentijd heb ik mijzelf maar tussen de barende vrouwen in mijn slaapzakje op een verlosbed geïnstalleerd.
Aangezien ik mijn plek in het ziekenhuis moet delen met Cruella en mijn bed is ingenomen door een vreselijke huisgenoot, is het voor mij absoluut de hoogste tijd om een weekje te reizen. Vrijdag ga ik samen met Adri (ontmoet in Nairobi, gezellig, lust een biertje) en de nachttrein een weekje naar Mombassa; zon, zee, strand en kokosnoten!
Ben vandaag van mijn troon gestoten en moet deze vanaf nu delen met een Afrikaanse student. Leuk dacht ik, maar aan air ontbreekt het haar niet…wat een vreselijk mens. Zij loopt niet naast haar schoenen..nee, deze heeft ze maar gewoon uitgetrokken. En dan die neus, die zit bijna in het plafond vast. Na 2 dagen heeft ze het irritatiepunt met loeiende sirenes, toeters en bellen overschreden, wat werkelijk een prestatie is (ik ga haar logboek aftekenen).
Maar…ik laat me natuurlijk niet kennen, ik zal die 100 bevallingen halen! Oplossing = ellebogen gebruiken, tenen trappen en koekjes :-).
17/3/2010
Het is ongelooflijk waar ik af en toe voor sta. De thuisbevallingen met traditionele birth-attendants zijn in Kenia in ieder geval geen aanrader.. Zo is het bijvoorbeeld helemaal niet raar wanneer er midden in de nacht een pickup met gierende banden voor de deuren van het ziekenhuis stopt met daarin een bewusteloze moeder in haar eigen bloed dat rijkelijk uit de laadbak vloeit. Of een pasgeborene met convulsies/stuipen (die even later overlijdt) veroorzaakt door een infectie aan de navelstreng doordat er een vieze trui is gebruikt om de navelstreng af te binden. Of een vrouw die 4 uur geleden alléén thuis is bevallen en in shock naar het ziekenhuis wordt gebracht met een halfuithangende placenta en een gesloten cervix. Ook speelt malaria een grote rol bij miskramen en vruchtdood. Laatst kwam er een vrouw de verloskamer binnen, spreid haar benen en laat iets uit haar handen vallen….Ik neem enkele seconden om mezelf bij elkaar te rapen, een stille maar hele diepe zucht en dan de vrouw zo goed mogelijk bij staan en helpen……
19/3/2010
“Nee, nee, nee…wat hoor ik nou toch? Gewoon ogen stevig gesloten houden en proberen terug in slaap te vallen. Wat het ook moge zijn, het gaat wel weer weg, maar vooral NIET kijken!!” Maar..what the fuck……:’HET’ rent rondjes over mijn kussen! Met slaapzak en al, mijn bescherming, sta ik rechtop op het bed. En wie kijkt me daar aan..het is dit keer niet Fred the Bat, maar Brad the Rat, en hij is GROOT! “Shit, shit, shit, wat nou toch te doen!” Gelukkig zit er nog een netje van mijn klamboe tussen, maar ik ben toch echt niet van plan om mijn kussen te delen met dit beest…De geluiden die ik dan produceer om hem af te schrikken, daar maak ik dus alleen mijzelf bang mee. Hij heeft een plekje gevonden op mijn kussen en zo te zien is hij nog niet van plan om te vertrekken. Met die kraalogen en dikke vette staart lacht hij me gewoon uit….Ik kan wel janken!!! “Oke…dit wordt een hele lange nacht…” Bij de ochtendschemering strekt die rotzak zijn pootjes, trekt zich terug, bedankt me niet eens en…ik sta nog steeds rechtop, met rode ogen en wallen van vermoeidheid.. Dit gaan we dus anders aanpakken, ik moet gif hebben om dit beest (eerder mijzelf) uit zijn lijden te verlossen!! In de tussentijd heb ik mijzelf maar tussen de barende vrouwen in mijn slaapzakje op een verlosbed geïnstalleerd.
Aangezien ik mijn plek in het ziekenhuis moet delen met Cruella en mijn bed is ingenomen door een vreselijke huisgenoot, is het voor mij absoluut de hoogste tijd om een weekje te reizen. Vrijdag ga ik samen met Adri (ontmoet in Nairobi, gezellig, lust een biertje) en de nachttrein een weekje naar Mombassa; zon, zee, strand en kokosnoten!
-
21 Maart 2010 - 19:23
Aletta:
Lieffie, wat een mooie verhalen weer, wat schrijf je mooi! Wat een verhalen weer. Cruella moet je een schop geven en Fred (reincarnatie van FdB) is een straf omdat je mij niet geloofde de vorige keer. ;)
Maare....... ben trots op je! kussssssss -
21 Maart 2010 - 19:46
Sergio:
hoi ik lees al je verhalen ik vind het supper wat je daar allemaal doet de manier waarop je het schrijft lijk wel op een triller/roman je moet er boek over schrijven ga zo door doei sergio -
21 Maart 2010 - 19:46
Sergio:
hoi ik lees al je verhalen ik vind het supper wat je daar allemaal doet de manier waarop je het schrijft lijk wel op een triller/roman je moet er boek over schrijven ga zo door doei sergio -
21 Maart 2010 - 20:08
Gery:
haha dat wilde ik ook net schrijven...ik heb nog nooit zo;n goed boek gelezen!! Dus Lin als je een keertje tijd over hebt dan moet je er een boek over schrijven..dat wordt een bestseller!!
xx groetjes gery zwarthoed -
21 Maart 2010 - 20:54
Inge:
Jeetje, LInda. Volgens mij heb jij een ontzettend interesante stage. Met leuke dingen maar ook veel ellende. Waarschijnlijk wel leerzaam, maar heftig.
GEbruik goed je ellebogen en je naaldhakken om op tenen te trappen.Go girl.
Groeten van Inge -
22 Maart 2010 - 00:26
Marijke:
He Linda,
Wat een ellende kan er toch allemaal zijn, heb net een boek gelezen over de verloskunde in Kenia! Wat zal je een hoop leren en inderdaad Cruella gewoon aan de kant schuiven! Heb ik hier ook gedaan hoor, maar die 100 ga ik niet halen! Succes met al dat ongedierte en geniet van je reis!
XX Marijke -
22 Maart 2010 - 07:42
Annemarie Veerman:
lin,wat ben je toch een bijzonder mens!!ondanks alle sores blijf je vol humor en positief!!petje af!luf joe en dikke zoenxxx -
22 Maart 2010 - 07:59
Annemiek:
Brad en Cruella...Lin ga jij maar lekker een biertje drinken in Mombassa. Dat heb je verdient!!!! Genietze.
x -
22 Maart 2010 - 09:02
Gerda Tol:
Och Linda waar haal jij toch de moed vandaan, wat ben je toch een dappere meid! Wat een gruwelijke dingen maak je mee met die vrouwen daar, zo onwaardig! Zou daar nou ooit nog verandering in kunnen komen? En zullen er zulke dappere vrouwen zoals jij daar blijven komen? Laten we het hopen! Ik wens je heel veel succes en sterkte met die griezelige ongenode gasten!!! -
22 Maart 2010 - 09:49
Mariska:
o mijn god een rat en gruella dat valt niet mee, gellukkig zijn er ook gewone mensen(die een biertje lusten) veel plezier tussen de kokosnoten!! xxx
hier is de lente begonnen hoera gisteren leek t wel zomer, we zijn er klaar voor, -
22 Maart 2010 - 17:36
Marian:
He lieverd,
Wat is het toch een genot om je verhalen te lezen! Ik kom niet meer goed van het lachen!
Heerlijk dat je effe lekker weggaat, geniet ervan en tot snel!
x -
23 Maart 2010 - 13:37
Christel:
Hey meis,
Wat een verhalen heb je weer. Ik lees ze met tranen in mijn ogen. Het ene moment omdat het erg triest is wat je soms meemaakt, het andere moment omdat ik enorm om je verhalen kan lachen. Het is in ieder geval erg indrukwekkend allemaal.
Straks lekker ff een weekje vakantie houden. Heerlijk hoor, tis je gegund. Geniet ervan!
Met Gio gaat het met kleine stapjes vooruit. Hij kan nog niet lopen, maar reageert nu wel op prikkels in zijn re-pootje. Zolang er vooruitgang in zit blijven we hopen, ookal valt het ons soms best zwaar. Maar goed, hij is wel happy, das ook veel waard.
Liefs Christel -
23 Maart 2010 - 21:49
Sandra:
He Linda!
In een woord GEWELDIG om zo jou verhalen te volgen. Zo te lezen heb je het naar je zin, super hoor.
Nou, zet hem op daar he !
Groetjes Sandra -
27 Maart 2010 - 14:42
Miranda:
he die lin,
jee wat een verhalen schrijf jij toch, ik lees het elke keer vol spanning, ongevloof (en net of ik er zelf zit) wat maak jij toch een hoop mee. Nou geniet van je weekje vakantie en tot je volgende verhaal..
kus -
28 Maart 2010 - 17:10
Tante Hillie:
hallo goude schat hoe is het met je groetjes je tante -
01 April 2010 - 12:38
Rian:
Hey Linda,
Wat een geweldige verhalen weer!
Geniet van je vakantie.
Groetjes Rian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
